Tentoonstellingen 2024

Met een haakse slijper werkt zij de lasnaden weg zodat er een glad oppervlakte ontstaat en een scherpe hoek. Met een brander en lijnolie brandt zij een donker patina op het staal. Daarna werkt zij de huid verder af met was waarin een pigment is verwerkt of beplakt het met een messing of koperlaagje, of een combinatie van beiden.

Haar onderwerpen komen uit het landschap om haar heen, en een aantal reizen die zij heeft gemaakt (IJsland, Shetland en Orkney eilanden, Polen, Slowakije, Schotland, Ierland). In haar werk zoekt zij naar een eenvoudige taal, monumentaliteit, heldere getekende lijnen in staal. Ze heeft een fascinatie voor maquettes en kijkdozen, kleine gevonden voorwerpen, verzamelingen en reeksen.

Ze is al een tijdje bezig met een serie “Erfjes”. Het zijn kleine landschappen met een boom en een huis op een dun lijntje van staal. Ook hierin is zij op zoek naar die monumentaliteit, een kleine wereld die heel groot lijkt. Ooit is er over haar werk gezegd: “het is dat huis, die boom… je hebt het ergens ooit al eens gezien maar je weet niet meer waar”.  Een soort verstilde herinnering.

Carla Zeegers

Carla bouwt steden. Geen nieuwe steden, ooit wel nieuw geweest. Gebouwen ooit bestemd om mensen of industrie te huisvesten., ook om te imponeren, maar uiteindelijk is er verval en puin. Er is geen mens te zien, soms is er een teken van leven.

Voor de tekeningen maakt Carla foto’s van gebouwen. Meestal opvallende, soms moderne, soms oude industriële architectuur. Met een fotoprogramma bewerkt ze de afbeeldingen, spiegelt, vervormt en maakt uitsneden, haalt achtergronden weg, maakt digitale collages.

Ze drukt steeds een foto af op sheet en meteen, als de inkt nog nat is op papier. Zo ontstaat een collage van vage afdrukken. Dat is de basis voor een tekening. Met pen en verschillende inkten tekent ze details in, verbindt de gebouwen met bruggen, bouwt balkonnetjes, laat rolluiken neer en hangt laddertjes op. Zo groeit en verandert de stad. Nu kun je er zelf in rondlopen, trap op, trap af, klimmend over puin, hangend aan een touwladdertje, kom je een achtergelaten tas of fietsje tegen. Als in een film of in een droom kun je je bij elke hoek een nieuw verhaal voorstellen.

In de jaren 90 studeerde Carla, die woont en werkt in Harderwijk, grafische vormgeving aan de HKU. In 2014 studeerde ze af aan de Nieuwe Akademie Utrecht.

Een feest voor het oog

Els Bottema toont o.a. haar keramische herinneringen aan verre reizen.

Zij woont in de Achterhoek en haar grote tuin biedt de mogelijkheid om 'primitieve' stook technieken zoals Raku te gebruiken. Zij wordt geïnspireerd door architectuur en natuur en haar reizen  naar Amerika, Spanje en Indonesië hebben een onvergetelijke indruk nagelaten. Je vindt het terug in haar doosjes met dekseltjes en kleine gestapelde monumentjes die ingesneden of met lijnen gedecoreerd worden.

Zij werkt ook graag samen met andere kunstenaars. Zo zie je hier ook werk dat zij samen met Miriam Verbeek, textielkunstenaar, maakte.

Miriam Verbeek is gefascineerd door de vilttechniek. 

Zij maakt objecten en sieraden in vilt en werkt veel met geverfde wol en voegt daar ook andere materialen aan toe zoals  zijde, katoen en vezels.

Ook experimenteert zij met de verbinding met materialen als keramiek en zo is de samenwerking met Els Bottema tot stand gekomen, onder de naam atelier VuurwaterRuim 20 jaar geleden ontdekte ik de vilttechniek. Deze techniek bied zoveel mogelijkheden dat ik er niet meer los van kom. In mijn werk staat het onderzoeken en experimenteren centraal. Ik vind het een uitdaging om uit te vinden hoe ik materialen kan verbinden. Hoe kun je dichte schakels van vilt aan elkaar maken, hoe maak je een beweegbare verbinding, hoe verwerk je het vilt tot een 3D vorm? Uitdagingen die om een creatieve oplossing vragen, daar wordt ik enthousiast van. Ik werk veel met geverfde wol waarmee ik, d.m.v. kaarden, mooie kleurschakeringen creëer voor levendige kunstwerken. Zijde, katoen en vezels worden regelmatig aan de wol toegevoegd

Ines de Booij werkt met keramiek en toont hier haar 3-dimensionale objecten: 'pleinen en eilandjes' en 2-dimensionale kleinere wandobjecten die een soort ruimtelijke schilderijen zijn en een prachtige versiering van een interieur kunnen worden. Humor naast fijnzinnigheid is nooit ver weg.

Pim Loef, laat hier zijn lichtobjecten zien. Hij is een creatieve duizendpoot, altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen, van constructies van robotica, ambacht en natuurkunde. De tentoongestelde lampen zijn een voorbeeld van zijn ontwikkeling omtrent design georiënteerde lichtobjecten. Er zijn unica vervaardigd door middel van ambacht en handgemaakte objecten ontworpen en vervaardigd met behulp van moderne technologieën.

Pim Loef is een creatief technische duizendpoot, altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen en te ontdekken werelden. Van constructies tot robotica, ambacht en natuurkunde. Het spanningsveld tussen toeval en voorspelbaarheid, handzaam klein en uitdagend groot zoekt hij graag op.

Pim ontwikkelt zich door het onbekende eigen te maken en toe te passen waar nodig. Hij is in staat om verschillende werelden te verbinden.

De tentoongestelde werken zijn een greep uit zijn ontwikkeling omtrent design georiënteerde lichtobjecten. Er zijn unica vervaardigd door middel van ambacht en handgemaakte objecten ontworpen en vervaardigd met behulp van moderne technologieën.

Klaas Kuiken De flesvazen uit zijn 'Bottle Collection' zijn gemaakt van opnieuw geblazen glas. Hij ontwikkelde een techniek om massa-geproduceerde flessen om te blazen tot prachtige en unieke flessen. Ook maakt hij gebruik van metalen ringen om de vormen in te binden en zo tot een fraai resultaat te komen.

Over de Flesvazen / Bottle collection van Klaas Kuiken:

De flesvazen uit de bottle collection van de Nederlandse designer Klaas Kuiken zijn gemaakt van opnieuw geblazen glas: hij ontwikkelde een techniek met een compressor en oven waarin hij bestaande -massageproduceerde- flessen 'omblaast' tot deze prachtige en unieke flessen. Hij maakt daarbij gebruik van het feit dat in ieder massageproduceerd glas verschillende wanddiktes ontstaan. Door deze onregelmatigheden te gebruiken maakt hij nieuwe vormen: op plekken waar het glas dunner is bolt het glas meer uit, en minder waar het dikker is. Door daarnaast met metalen ringen de flessen 'in the binden' kan hij bepalen waar het glas bij elkaar blijft en waar niet waardoor deze prachtige, werkelijk unieke vormen ontstaan. Alle Bottles ontstaan zo zonder mal en elk object is dan ook anders van vorm, zelfs als het modeltype hetzelfde is.